شب و داغ دل و باغ خزانم
من و سجاده و اشک روانم
(دعا گوي غريبان جهانم)
باورت مي شود حسين باورت مي شود حسين
آنقدر اين بند از نوحه براي من زيبا بود که هر وقت تکرار مي شد اشکم را در آورد. با توجه به فضاي نوحه و تيتر بقدري بجا از شعر حافظ استفاده کرده بوديد که آدم احساس ميکر د واقعاً حافظ براي حضرت زينب اين مصرع را گفته است . در پناه خدا