تحـمل غـم تـو بـرای مـن مـحال است    

مگر خدا صبری دهد

شبی به این غریبی غمی که بی مجال است

مگر خدا صبری دهد

برگردان اول :

به کاروان خسته ات       رباب دلشکسته ات

مگر خدا صبری دهد    

برگردان دوم :

غم شکسته بال و پرم

مانده داغت بر جگرم   حسینم ....

برگردان سوم :

شهید شهیدان    حسین من است

غریب غریبان      حسین من است

حسینم حسینم حسینم

گل تازه پرپر          کجایی حسین؟

تن مانده بی سر    کجایی حسین؟

حسینم حسینم حسینم

آسمانِ غم منم خورشید غرق خون تویی

سر کنم آخر چگونه با عـزای چون تویی

غم تو می کشد مرا    مگر خدا صبری دهد

می شود کابوس من تیر و کمان حرمله

زندگی  زندان جانم در زمان حرمله

نمی شوم ز غم رها    مگر خدا صبری دهد

خیره چشم زینب و من مانده سوی علقمه

گریه  ی ما هم  گرفته رنگ و بوی علقمه

به این دو قلب مبتلا      مگر خدا صبری دهد

روز و شب را می کند گم اشک بی قانون من

با که گویم از غمت ای داغ روز افزونِ من

در این بلا و این عزا      مگر خدا صبری دهد

از غروب امشب ای ماه به خون بنشسته ام

تا قیامت      با من این  آه فرو ننشسته ام

به بال و پر شکسته ها    مگر خدا صبری دهد

یوسف این قصه هم آخِر نمی ماند  به چاه

می زند بیرون غمت از گودی این قتلگاه

به امشب و ستاره ها     مگر خدا صبری دهد

داغ اکبر دارم و گهواره دار اصغرم

مادر کوچک ترین رزمنده ی این لشکرم

دهم کجا غم تو جا     مگر خدا صبری دهد

یا رسول الله صفای خانه ات را کشته اند

صاحب زلف رها بر شانه ات را کشته اند

عزا عزای مصطفی      مگر خدا صبری دهد

کشته اند آنکس که از « تَحتَ الکسا» یت مانده بود

آخرین بویی که از زیر عبایت مانده  بود

شده سر از تنش جدا      مگر خدا صبری دهد

ناکثین کوفه حتی کودکم را کشته اند

ای فدای یک رگ از تو هرچه از ما کشته اند

سرت شده چه پر صدا         مگر خدا صبری دهد

افتخار من همین بس که  عروس حیدرم

نور چشم دختر پیغمبرم شد شوهرم

خدا خدا ، فقط خدا      مگر خدا صبری دهد

من شریک و شاهد این رستخیر زینبم

دور غم هایش بگردم من کنیز زینبم

به این امیر غصه ها    مگر خدا صبری دهد

داغ سنگینی که پیغمبر برایش گریه کرد

کربلایی را که بر نادیده هایش گریه کرد

شده نصیب قلب ما     مگر خدا صبری دهد

وزن دوم:

در پناه محکم تو       بودم ای کوه بلندم

عمر کوتاهم ندارد      جـای اندوه بلندم

حسینم جسینم حسینم

هم به دل پیچیده مانده          نغمه های « یا حسینم»

هم خدا دارد هوای                هر نـوای « یا حسینم»

حسینم جسینم حسینم

ای سبک بالی که گشتی      داغ سنگین دل من

قاتل تو بوده قبل از              کشتن تو قاتل من

حسینم جسینم حسینم

در غم این کُشته غرقم         کشتی بی ناخدایم

سایه ات رفت از سر من      ای غریب سرجدایم

حسینم جسینم حسینم

ای دلیل هر ثوابم        می دهد داغت عذابم

دین و دنیای منی تو      شافع یوم الحسابم

حسینم جسینم حسینم

بوده یـک دنیا غـریبی            در وداع آخــریـنت

 کرده سنگین تر غمت را      سنگ خورده بر جبینت

حسینم حسینم حسینم

در نماز شبانه ات       سجده ی عاشقانه ات

مکن فراموشم

   *           *           *

در مناجات نیمه شب     اشک و نجوای زیر لب

مکن فراموشم

   *           *           *

لا تَنسَینی       فی نافله اللَّیل

   *           *           *

ای ملائک با نوای دلنشینت آشنا

در صفای اشک چشم و گفتگویت با خدا

در نمازت در دعایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

امشب از بوی مناجات تو عِطر آگین فضا

می شود اشک فلک پیمای تو بال دعا

ای ملائک همنوایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

خواهر دریادلم ای مظهر صبر و شکیب

بشکفد چون بر لبت امشب گل اَمَّن یُجیب

در بهار سجده هایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

امشب آتش می زند خصم زبون کاشانه ات

مأمنِ طفلانِ ترسان شهر امن شانه ات

می شود ویرانه جایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

مرگ خونین افتخارم بود و در تقدیر من

من به او مشتاق و او بود از ازل پیگیر من

می سپارم بر خدایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

خواهرم فردا تویی و کودکانِ بی پناه

خاطرات اصغر و عبّاس و تیغ و قتلگاه

   آسمان گرید برایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

خواهرم ای وارث صدق و صفای فاطمه

ای قدم بنهاده در غم جای پای فاطمه

بغض زهرا در صدایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

می روم تا چهره از خونِ گلو رنگین کنم

از فراز نیزه تا کنج تنور آذین کنم

کن صدایم در دعایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

خون من بر این کویر تشنه جاری می شود

مَقتلم از مقدم زهرا بهاری می شود

بر لب مادر ثنایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

آسمان امشب به شوق روی من مست زمین

می زند بر صبر و عزم آهنینت آفرین

ای به قربان وفایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

خیمه ها را امشب از نور دعا آکنده کن

بر سر سجّاده امشب دیو غم را بنده کن

ای رضای حق رضایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

وصل شیرین نگار نازنینم آرزوست

ماه روی رحمهً  للعالمینم آرزوست

ای محمد مقتدایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

بوده محبوب من و تو ، عشق پیغمبر نماز

دلبر من دلبر تو ، دلبر حیدر نماز

در نمازت در دعایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

ای گل صد شمع و پروانه فراموشم مکن

در نماز کنج ویرانه فراموشم مکن

می زنم از دل صدایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

خواهرم وقت وداع آخرینم با شماست

سینه ام تنگ نگاه حیدرِ خیبر گشاست

ای به بام غم لوایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

جبرئیل امشب به خونم بال خود رنگین کند

با دعایت آسمان را غرق در آمین کند

چشم خاکی بر دعایت ، مکن فراموشم

   *           *           *

میان گودال قتلگاه

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        * 

غریبم و غرق اشک و آه

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        * 

برگردان مخالف (1) ای کاش کنار تو جان بدهم

من هم به غصه پایان بدهم

*       *        * 

برگردان مخالف(2)ای کاش به آرزو پر بدهم

من هم به نیزه ای سر بدهم

*       *        *

می برد دختر تو را موج این بلا

جا به کشتی بده مرا نوح کربلا

آه از این آتش نهان ، اشک بر ملا

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

ای به قربان لحظه های صبوری ات

می وزد لحظه ای نسیم عبوری ات

می دهم جان ، نمی دهم تن به دوری ات

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

ای نشسته به خاک و خون روبروی من

پر شده از غم نگاهت سبوی من

همسفر! با تو پر زدن آرزوی من

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

جان من بودی و جدا شد ز تن سرت

آسمانی ستاره شد زخم پیکرت

مانده خیره به این بدن چشم دخترت

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

غم فزا شد برایم آهنگ زندگی

خسته ام بی توخسته از رنگ زندگی

می شوم کی رها من از چنگ زندگی

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

بی تو بابا چگونه بی تو سفر کنم

با طلوع پس از غروب تو سر کنم

از کدامین غم تو بابا گذر کنم

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

ای غریبی که شد غم و غصه یار تو

سهم من کمتر از همه از بهار تو

قسمت من نشد بجنگم کنار تو

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

خنده ی مهربان تو سایبان دل

رفتی و پر گرفتی از آشیان دل

بی تو افتاده آتش غم به جان دل

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *

کرده آسان فراق تو کار گریه را

رفتی و برده ای قرار رقیه را

ای علم کرده ننگ آل امیه را

ای کاش کنار تو جان بدهم

*       *        *